martes, 11 de marzo de 2014

XUNTANZAS DO CLUB DE LECTURA "A ILLA DOS LIBROS"

Aquí deixovos as datas das reunións para os libros O Diario de Ana Frank A Ladroa de Libros.  Leede ben xa que como sabedes este ano o Club dividiuse en dous grupos:
  • A ILLA DOS LIBROS: OS CHOQUIÑOS (1º e 2º ESO) O Diario de Ana FrankMércores 30 de abril de 2014, ás 11:30 h na biblioteca do IES.
  • A ILLA DOS LIBROS: OS CHOCOS (3º e 4º ESO) A Ladroa de LibrosMartes 29 de abril de 2014, ás 11:30 h na biblioteca do IES.

FALAMOS DE "A ISLA DE BOWEN"

O mércores 19 de febreiro reuniuse o grupo Os Chocos do Club de Lectura A Illa dos Libros para falar da novela de Cesar Mallorquí A Illa de Bowen.

Comezou a reunión cunha pequena presentación sobre o autor e a súa obra, para pasar, a continuación, a comentar o libro.




Para todos A Illa de Bowen é unha volta á novela de aventuras do século XIX. Lendo o libro relés a Julio Verne, a George Wells, a Arthur Conan Doyle e a Stevenson. Está claro que esa era a intención do autor ao escribir a novela. Hai múltiples referencias á obra de Verne –Phineas Fogg e o capitán Nemo son nomeados na novela-, así como xogos metaliterarios -o propio Conan Doyle dá unha conferencia no libro-. Así nos mostra o autor a influencia que estas lecturas tiveron sobre el. Ademais, a curiosidade científica que as historias de Julio Verne tiñan, plásmanse no texto.

En canto aos personaxes da novela coincidimos en que son, na súa maioría, uns personaxes entrañables, aínda que resulten planos e caricaturescos, cortados cun patrón bastante claro e tópico: científico desorganizado e caótico, fotógrafo novo que non sabe onde se mete, malo malísimo... Son arquetipos, pero están ben utilizados.

Un dos temas que máis se comentou foron os personaxes femininos da novela. O papel da muller no libro está desprestixiado, os personaxes masculinos son machistas e son os femininos, Elisabeth e Kathy, os que demostran, a medida que a historia se vai desenvolvendo, a capacidade intelectual e física da muller.

Outro dos temas que se comento moito na reunión, foi a historia de amor entre Durango e Kathy, aínda que dende o primeiro momento estaba claro que ían acabar namorándose, a todos nos pareceu preciosa ademais dun canto ao amor.


Chamounos a atención a tremenda historia de Samuel Durango, as fotos de guerra, a súa vida tétrica...; o acepta o traballo para escapar e acaba encontrándose a si mesmo.

O final da novela sorprendeunos e recordounos a algunhas películas de ciencia-ficción. A nosa pregunta foi. Por que a suposta intelixencia artificial non os elimina?


luns, 10 de marzo de 2014

FALAMOS DE "DRAGAL"

O mércores 12 de febreiro, celebrouse a reunión do Club de Lectura A Illa dos Libros grupo Os Choquiños para intercambiar impresións sobre a novela de Elena Gallego Dragal.




Acompañados dun bo refrixerio, comezou a reunión cunha pequena introdución sobre a autora e a súa obra. A continuación pasamos a falar sobre o que nos parecera o libro.

Para todos Dragal é unha novela de iniciación, onde os personaxes protagonista presentan un proceso de maduración que marca o seu camiño cara á idade adulta, influídos pola realidade que viven ao seu arredor.


Por un lado temos a Hadrián, un mozo de 16 anos, sen ganas de estudar e de facerlle caso á vida real, que prefire vivir encerrado en si mesmo; marcado sobre todo pola morte do seu pai e por como ese feito determina a súa vida: traslado da cidade ao pobo, busca de novos amigos, descubrimento da súa orixe e do que realmente é. Polo outro está Mónica, unha boa rapaza, estudosa e como Hadrián solitaria que se sente atraída por el. Os dous convértense nos "frikis" do instituto, o que os leva a conxeniar e co tempo a namorarse. Destacouse como a autora aproveita este illamento para tocar os temas da integración e a marxinación que sofren os dous adolescentes, o famoso acoso escolar, por parte dos seus compañeiros. Coincidimos todos en que Mónica era o contrapunto de Hadrián, a lóxica, a sensatez, a conciencia.

Polo que respecta os outros personaxes gustou o papel da profesora de matemáticas preocupado polos seus alumnos e o do cura don Xurxo, personaxe estraño e cheo de misterio, que nalgúns momentos da historia resulta incongruente.

Pero o que realmente chamou a atención e que fai especial ao libro é que a autora utilice as lendas e a mitoloxía da cultura e tradición popular galega para facer unha novela de fantasía. A historia documentada do último dragón galego, está recollida no Códice Calixtino, e moitos escenarios que aparecen na novela son lugares reais, como as Pozas de Moura e as igrexas románicas con dragónes nas bóvedas, que podemos encontrar no percorrido do Camiño de Santiago. A imaxe do dragón utilizábase para intimidar os pecadores, deste xeito elementos máxicos da cultura popular pasan a formar parte da cultura cristiá. Era moi común construír edificios cristiáns (igrexas) en lugares de culto profano, pensábase que estes lugares tiñan unha enerxía especial.

Concluímos que o libro representa a eterna loita entre o ben e o mal. O dragón no que se converte Hadrián é bo ou é malo? No fondo ninguén é bo nin malo, non se pode ser tan simple á hora de analizar un personaxe e sobre todo a unha persoa.

Para finalizar comentar que o que menos gustou do libro foi o seu  final aberto que te obriga a ler a segunda e a terceira parte da triloxía.